ماده 94 قانون تجارت شرکت بامسئولیت محدود را چنین تعریف کرده است :
" شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است ".

شرکت بامسئولیت محدود شرکتی است که حداقل با دو نفر علاقمند به تاسیس شرکت که قصد آن ها انجام امور تجاری باشد پس از طی تشریفات تشکیل می گردد. از آن پس آورده های آن ها سرمایه شرکت تلقی می گردد که این سرمایه به صورت سهام یا قطعات سهام نمی باشد و مسئولیت شرکاء تا میزان سرمایه آن ها در شرکت است و نسبت به قروض مازاد بر سهم الشرکه خود مسئولیتی ندارند.
قانون گذار در تعریف شرکت بامسئولیت محدود به نحو منعکس در ماده 94 قانون تجارت، نخستین وصف این شرکت را مشارکت " دو یا چند نفر " دانسته است، که به معنای لزوم وجود حداقل دو شریک است. آیا باید این وصف را در زمره شرایط ماهوی به شمار آورد ؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که اگر وجود حداقل تعداد معینی شریک آن گونه که در شرکت های سهامی صادق است، شرط لازم باشد چنین شرطی را باید از شرایط ماهوی تلقی نمود.
امروزه، در نظام حقوقی ایران برخلاف کشورهای عضو جامعه اروپایی، وجود شرکت تجاری با یک شریک متصور نیست و لذا دو شریک برای تحقق مفهوم هر شرکت تجاری و از جمله امری ذاتی است.
با این حال، نظام قانون گذاری ایران با درک مشکلات ناشی از الزام وجود دو شریک و شناسایی حق تفکیک میان زندگی تجاری و زندگی خصوصی و خانوادگی برای ارباب تجارت و نیز در راستای تحولات رخ داده در سایر نظام های حقوقی، در مواد 739 و 747 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1384 امکان تشکیل شرکت بامسئولیت محدود با یک شریک را به شرح زیر به رسمیت شناخته است :
ماده 739 : شرکت بامسئولیت محدود شرکتی است که به وسیله یک یا چند شخص تشکیل گردیده و هر یک از شرکا نسبت به بدهی ها و تعهدات شرکت تا میزان سرمایه ای که در شرکت گذارده اند، مسئولیت خواهند داشت.
ماده 747 : در صورتی که شرکت بامسئولیت محدود با بیش از یک شخص تاسیس شود، لیکن بعداَ به هر دلیل تعداد شرکا به یک شخص کاهش یابد، مدیر یا مدیران مکلفند مراتب را ظرف یک ماه از طریق روزنامه رسمی به اطلاع عموم برسانند. هر یک از مدیران که از این تکلیف سرباز زنند، به جزای نقدی از ده تا سی میلیون ریال محکوم خواهند شد.
شایان ذکر است که پذیرش شرکت های یک نفره به موجب دستورالعمل سال 1989 جامعه اروپایی به کشورهای عضو تکلیف شد و انگلستان در سال 1992 با اصلاح چند ماده از قانون شرکت های 1985 این نهاد جدید را وارد نظام حقوق شرکت های خود نمود.
در فرانسه نیز همان گونه که در بررسی ساختار شرکت های تجاری این کشور دیده شد، نظام حقوقی یاد شده که از سال 1985 و به طور ناقص این نهاد را پذیرفته بود، با الهام از دستورالعمل جامعه اروپایی، عنوان شرکت های یک نفره را در اصلاحات سال 1999 قانون تجارت خود به طور کامل به رسمیت شناخت.

در رابطه با ثبت شرکت بامسئولیت محدود، توجه به نکات ذیل حائز اهمیت است :
– حداقل تعداد مدیران ، یک نفر می باشد. ( برخلاف شرکت های سهامی اولاَ مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاَ مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد ).
– اعضاء هیئت مدیره نباید کارمند بوده و دارای سابقه کیفری ( سوء پیشینه ) باشند.
– از آن جا که تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، عموماَ بر پایه شناخت شرکا از یکدیگر و اعتماد و اطمینانی که آنان به یکدیگر دارند صورت می گیرد از این رو، مادامی که تعداد شرکا از 12 نفر تجاوز نکرده است قانوناَ خود آن ها در شرکت نظارت دارند، در عین حالی که از تعیین ناظر و بازرس ممنوع نشده اند. ولی هر گاه عده شرکا بیش از 12 نفر باشد ، تعیین هیات نظارت – که به جای بازرس شرکت سهامی است – ضروری است.
https://nikregister.com